در بورس اگر یک مجموعه سهام در بورس اوراق بهادار قابل معامله نباشد، باز هم می توان آن را در بازار فرابورس که یک مکان رسمی و با نظم کمتری است طرح نمود. این نوع سهام در معاملات فرابورس معمولاً شرکت های کوچکتر را درگیر می کند، زیرا ممکن است شرایط تالار اصلی برای شرکت های تازه تأسیس و کوچک تأمین نگردد.هنگامی که یک کسب و کار با انتشار سهام قصد تجمیع سرمایه و نقدینگی مورد نیاز خود برای اجرای پروژه های مختلف را دارد، روزی فرا می رسد که صاحبان جدید سهام احتمالاً می‌خواهند سهام خود را بفروشند. شاید فرزندی دارند که به دانشگاه می‌رود و باید شهریه وی را تأمین کنند. شاید آن سهام را برای وراث خود به یادگار بگذارند و آن ها قصد فروش دارند.در هر صورت تصمیمی که بگیرند احتمالاً وجوه ارزش سهام با آن گره خورده است. در هر حال، در مقطعی از آینده، صاحبان سهام قادر خواهند بود بدون دردسر یک خریدار برای سهام خود بیابند. این کار به عنوان “بازار ثانویه” و بدون بورس کالا، این صاحبان سهام باید امیدوار باشند که شخصی را پیدا کنند که بتوانند سهام خود را بفروشند.در رابطه با پاراگراف بالا مثالی را بیان می کنیم تا دید شما بازتر شود که بورس چیست؟

فرض کنید شرکتی به نام X وجود دارد که قسمتی از نقدینگی مورد نیاز خود برای توسعه خط تولید محصولات را به شکل سهم به بازار بورس ارائه می کند ( تصور کنید این شرکت ۳۰ درصد سهم عرضه نماید. چنانچه ارزش تمامی دارایی های شرکت X 100 میلیارد ریال باشد، در نتیجه سهم ارائه شده در بورس از لحاظ ریالی مبلغ ۳۰ میلیارد ریال است.از اینجا به بعد اگر افراد حقیقی و حقوقی اقدام به خرید سهام شرکت X نمایند، مستقیما به عنوان سهام دار آن شناخته خواهند شد. در چنین حالتی این افراد هر گاه تصمیم به فروش سهم خود و یا تمایل به خرید جدید داشته باشند نیز مانعی وجود ندارد. در کشور مردم برای حفظ ارزش سرمایه خود در شرایط اقتصادی فعلی، تحریم ها و تورم روز افزون بهترین انتخاب را سرکایه گذاری در بازار بورس می دانند. از نظر فنی و سیستمی در بورس می‌توان این کار را انجام داد. لازم نیست سهام خود را در بورس بفروشید.در صورت تمایل می توانید سهام خود را به صورت گواهی ثبت و تأیید کرده و در ازای پرداخت در دفتر وکالت به کسی تحویل دهید. هنگامی که بورس کالا در طول جنگ جهانی اول بسته شد، بسیاری از مردم همین کار را کردند و یک بازار سایه ثانویه ایجاد کردند. نکته منفی این است که شفافیتی در آن وجود ندارد. هیچ کس نمی داند بهترین قیمت برای سهامی معین در هر لحظه چقدر است.