دانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق نوشتن در 32 صفحه در قالب word , قابل ویرایش ، آماده چاپ و پرینت جهت استفاده.

توضیحات کوتاه از متن:

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

نوشتن

فراگیری نوشتن، بویژه نوشتن تفکرات و احساسات، یک راهکار بی­بدیل گسترش دامنه­ی اجتماعی شدن فرد است. کودک با یادگیری توانایی نوشتن در­می­یابد که می­تواند نیات خود را از راه دیگری چون نوشتن، و بدون حضور خود به اطلاع دیگران برساند. بنابراین می­توان ادعا نمود که اختلال و کاستی در این مقوله، احتمالا عاملی در جهت کاهش دامنه­ی اجتماعی شدن فرد است. بنابراین، درست نوشتن و بیان افکار و احساسات به شیوه­ی کتبی و نوشتاری، توانایی بسیار ارزشمندی است که والدین و مربیان باید در خصوص آموزش آن سعی وافی مبذول دارند و فلسفه آموزش و تمرین انشا نویسی و انجام تمرین­های مناسب در آن باید مد نظر باشد (سیف نراقی و نادری، 1390).

نوشتن یک روش بسیار پیچیده­ی ابراز عقیده است که هماهنگی مجموعه­ای از توانایی­های دیداری-نوشتاری، زبان­شناختی و ادراکی را در بر­می­گیرد. به دلیل این پیچیدگی، این روش یکی از عالی­ترین شکل­های ارتباط است و معمولا آخرین روشی است که فرا گرفته می­شود (هامیل و بارتل، 1381).

2-1-2- مولفه های نوشتن

نوشتن به مجموعه­ای از مهارت­های نوشتاری مربوط به هم اشاره دارد. این مهارت­ها عبارتند از : انشا، املا یا هجی­کردن، دستخط.

1-2-1-2- انشا

انشا، توانایی خلق عقاید و بیان آنها در یک ساختار دستوری قابل­ قبول است، به گونه­ای که با اصول سبک شناسی ادبی مطابقت می­کند (هامیل و بارتل، 1381). مهارت انشا یا بیان نوشتاری، در بر­گیرنده­ی توانایی اندیشیدن، تحلیل، ترکیب، نوآوری و تفکر، برای خلق یک اثر نوشتاری است و رسیدن به این مقصود، غایت تمامی نظام­های آموزشی است (فرامرزی، کرمعلیان، نصراللهی، 1390). مسئله انشا یکی از مقوله های اصلی است که نیاز به توجه جدی دارد و این ضرورت توجه در مورد دانش آموزان با اختلالات نارسا نویسی و نارسا خوانی دوچندان است. کودکانی که مدرسه را با محرومیت­های زبانی و نوشتاری شروع می کنند، نه تنها در بیان مطالب، مفاهیم و مهارت­های زبانی و املا و انشا مشکل دارند، بلکه به طور­کلی تفکر ذهنی پیشرفته برای آنها با اشکال صورت می­پذیرد (والاس، 1991، به نقل از سیف نراقی و میرمهدی، 1382).

2-2-1-2- املا یا هجی کردن

املا یا هجی­کردن، توانایی استفاده از حروف جهت ساختن کلمات به همان صورت که مورد استفاده قرار می­گیرند می­باشد (هامیل و بارتل، 1381). توانایی در املا توسط مهارت­های زبانی، از قبیل مهارت­های واج شناسی و مهارت­های حرکتی به ویژه هماهنگی بینایی-حرکتی مشخص می­شود ( فلتچر، لایون، فاتچ، بارنس، 2007، به نقل از آقا بابایی و همکاران، 1390).

3-2-1-2- دستخط

دستخط، توانایی نگارش فیزیکی علایم نوشتاری می­باشد، که برای هر نوع نوشتن و انشا ضروری است (هامیل و بارتل، 1381).شاید بتوان گفت که یکی از دلایل اختلال نوشتن در کودکان دیسگرافیای رشدی، مشکل در عملکرد حسی حرکتی دست باشد. این عملکرد شامل زبر دستی، قدرت و حس می­شود. پژوهش حاکی از آن است که دانش آموزان با اختلال نوشتن رشدی، از نظر مهارت حسی و حرکتی با دانش آموزان عادی تفاوت معنی­داری دارند (اسمیت، 2005، به نقل از حوائی و همکاران، 1389).

3-1-2- عناصر انشا

هامیل و بارتل (1381) اظهار می­دارند که انشا دست کم دارای سه عنصر مهم است که با هم روابط متقابل دارند: عنصر شناختی، عنصر زبان شناختی، و عنصر سبک شناختی.

1-3-1-2- عنصر شناختی

عنصر شناختی به توانایی تولید مطالب نوشتاری منطقی، منسجم، و دارای سلسله مراتب و توالی اشاره دارد. عنصر شناختی را نمی­توان به سادگی عناصر دیگر شناسایی و تعریف کرد. چون جنبه های شناختی نوشتاری، بیشتر مبهم و ذهنی هستند و اغلب معلمان سعی دارند که به این جنبه از نوشتن توجه کافی نشان داده و بر آن تسلط یابند. با این حال، واضح است که اگر فرد نتواند یک نوشتار مفهومی و کارامد بنویسد، برقراری ارتباط عملا غیر ممکن خواهد بود.

2-3-1-2- عنصر زبان شناختی

عنصر زبان شناختی به بهره­مندی از ساختارهای نحوی در معنایی قابل استفاده اشاره دارد. انتخاب کلمه، زمان و مدل جمع یا مفرد مناسب، تطابق فعل و فاعل برای نوشتن یک متن خوب ضروری می­باشد.

3-3-1-2- عنصر سبک شناختی

عنصر سبک شناختی، به استفاده از مدل­های قابل قبول یا قوانین وضع شده برای نقطه­گذاری و نوشتن کلمه یا حروف بزرگ اشاره دارد. پیش از آنکه دانش آموزان بتوانند به طور موثر بنویسند، باید قوانین نقطه­گذاری و نوشتن کلمه ها با حروف بزرگ را فراگیرند. زمانی که این سه عنصر با دو عنصر دیگر یعنی دستخط و هجی­کردن ترکیب شوند، نتیجه آن مفهومی جامع از کل فرایند نوشتن خواهد بود.

4-1-2- انشای متقاعد­کننده و عناصر آن

نوشتن متقاعد­کننده نوعی نوشتن است که در آن عقیده یا افکار نویسنده در مورد یک موضوع خاص به اطلاع مخاطبان (معلم، همسالان و ...) رسانده می­شود (لینمن و رید، 2009). در نوشتن متقاعد­کننده نویسنده باید یک نقطه نظر خاص را در نظر گیرد و سعی کند خواننده را برای پذیرش همان دیدگاه متقاعد کند (نیپولد، لانگرگان، و فانینگ، 2005). دو راهبرد آموزشی که در نوشتن متقاعد­کننده مورد استفاده قرار می­گیرند، راهبردهای STOP (عناصر راهبرد برنامه ریزی) و DARE (عناصر انشای متقاعد کننده) می باشند(دلاپاز، 1997). عناصر این دو راهبرد در پیوست2 ارائه شده است.

5-1-2- نارسایی در بیان نوشتاری

بسیاری از کودکان با ناتوانی یادگیری، از به کارگیری شکل نوشتاری زبان و کلمه به صورت ابزار ارتباطی موثر ناتوانند. برخی نمی­توانند نظر خود را به زبان نوشتاری برگردانند، در حالی که برخی دیگر خطاهای دستوری و نحوی مرتکب می­شوند (والاس و مک لافلین، 1988، ترجمه منشی طوسی، 1376).

باشعور لشکری (1379) اظهار می­دارد که مشکلات بیان نوشتاری را در چهار طبقه­ی زیر می­توان بررسی کرد:

الف) فقر واژگان: استفاده از واژه­های تکراری، و عدم استفاده از کاربردهای مختلف واژه در جمله.

ب) فقر ایده­ای: برون داد فکری نامناسب، به رغم تجارب و درون داد مناسب.

ج) ضعف دستوری: عدم هماهنگی افعال و ضمایر، بی نظمی و حذف در کلمات و جملات به کار برده شده.

د) ضعف در نظم دهی: ناتوانی در توالی مناسب افکار و طبقه بندی ایده­ها.

6-1-2- سبب شناسی نارسایی در بیان نوشتاری

در مورد علل ناتوانی در بیان نوشتاری نظرات مختلفی بیان شده است. برای مثال نادری و سیف نراقی (1369) بر این باور هستند که قبل از نوشتن ابتدا باید خواندن آموزش داده شود تا خزانه لغات کودک افزایش یابد و بتواند از راه ترکیب حروف و کلمات جدید، با آنچه قبلا آموخته­است کلمات و مفاهیم و جملات جدید بسازد. خواندن اساسی­ترین ابزار یادگیری دانش آموزان است، و پایه و اساس خواندن درک مطلب است که دانش آموزان با ناتوانی یادگیری در این مهارت مشکلات زیادی نشان می­دهند (غباری بناب، افروز، حسن زاده، بخشی و پیرزادی، 1391). یکی از دلایل اصلی مشکلات درک مطلب در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری، عدم استفاده مناسب از راهبردها و مهارت­های شناختی و فراشناختی است (گراهام و بلرت، 2004 و لدرر، 2000). راهبرد خود­نظارتی که یکی از مولفه­های راهبردهای خودتنظیمی است، به دانش آموزان کمک می­کند تا با طرح سوالاتی از خود نظیر «آیا موضوع متن را می­دانم؟» یا «آیا معنای این واژه را می­دانم؟» بتوانند بر نحوه خواندن خود نظارت کنند (هامیل و بارتل، 1381).