دانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق تاب‌آوری در 34 صفحه در قالب word , قابل ویرایش ، آماده چاپ و پرینت جهت استفاده.

توضیحات کوتاه از متن:

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

تاب‌آوری

تاریخچه مفهوم تاب‌آوری:

منشأ مفهوم تاب‌آوری از پژوهش‌های روان‌شناختی اولیه در مورد کودکانی به دست آمد که به موقعیت‌های ناخوشایند زندگی آسیب‌ناپذیر بودند. به‌مرورزمان کلمه «آسیب‌ناپذیر» به‌وسیله تاب‌آوری جایگزین شد و زمینه جدیدی از نظریه و تحقیق به وجود آمد. مفهوم تاب‌آوری از دهه 1800 آشکار شد و تاکنون نیز ادامه دارد (جکسون، فیرتکو و ادنبورق[1]، 2007).

تحقیق سلیگمن^[2] (1990) «روي درماندگي آموخته‌شده^[3]» معلوم كرد كه افراد می‌توانند براي منفعل بودن و ناامیدی از حل مسائل، هنگامی‌که فعالیت‌های آنان طبق انتظار پيش نمی‌رود و به پاداش نمی‌انجامد، شرطي شوند. سپس سليگمن دريافت كه افراد وقتي به اين باور می‌رسند که تلاش‌هایشان می‌تواند با موفقيت همراه باشد، خوش‌بینی نيز آموخته می‌شود و این مفهوم تاب‌آوری را برای ما روشن می‌کند.

تعریف تاب‌آوری:

تاب‌آوری به فرآيند پويايي انطباق مثبت با تجربه‌های آسیب‌زای زندگی اطلاق می‌شود (لاتار وچيچتي،2000) كه «مقاومت در برابر استرس» (گارمزی، 1985)، يا «رشد پس ضربه‌ای» (شاو، جوزف و لینلی[4]، 2005؛ سنول-دوراک و آیواسیک، 2010) هم ناميده شده است. پس تاب‌آوری، پدیده‌ای بیشتر از زنده ماندن در مقابل استرس‌ها و تلخی‌های زندگي است (بونانو[5]،2004). بنا به تعريفي از اولسون و همکاران (2003) تاب‌آوری به انطباق موفقی گفته می‌شود که در مصائب ناتوان ساز آشکار می‌شود. این تعریف بیانگر این است که تاب‌آوری مستلزم این است که فرد بین عوامل مشکل‌ساز و مثبت محافظت‌کننده تعامل برقرار کند. آریهارت[6] (2005) بیان داشت که ماهیت تاب‌آوری توانایی برای برگشت از استرس به‌طور مؤثر و به دست آوردن عملکرد خوب باوجود مشکل است. ازنظر والش[7] (2006)، تاب‌آوری شامل تعامل بین عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی است که اغلب تأثیر چالش‌های استرس‌زای زندگی را تعدیل می‌کند. کروگر و پرینسلو[8] (2008) اظهار کردند که تاب‌آوری سازه­ای پیچیده است و توسط محققان به‌صورت فرآیند رشدی پویا، آمادگی یا ظرفیت یا پیامد مثبت حفظ‌شده، تعریف‌شده است. تاب‌آوری به یکی از مفاهیم مهم در تحقیقات و نظریه‌های سلامت روانی در دهه‌های گذشته تبدیل‌شده است. درحالی‌که بعضی افراد به‌طور طبیعی تاب آور هستند برخی دیگر برای داشتن آن باید تلاش کنند (گریفیت[9]،2007). گرچه تعاریف زیادی از تاب‌آوری ارائه‌شده است اما به‌طورکلی واژه تاب‌آوری به عوامل و فرآیندهایی اطلاق می‌شود که خط سیر رشد را از رفتارهای مشکل‌زا و آسیب روان‌شناختی قطع کرده و باوجود مشکلات و شرایط ناگوار به پیامدهای سازگارانه منتهی می‌کند.

برخي از ویژگی‌های مرتبط با تاب‌آوری را می‌توان ياد داد و تقويت نمود. با يك جمع‌بندی كلي می‌توان تاب‌آوری را شامل اين موارد دانست: حفظ آرامش در هنگام رویارویی با فشار، انعطاف‌پذیری در مقابل موانع، حفظ خوش‌بینی و احساسات مثبت در دشواری‌ها، اجتناب از راهبردهاي فرسايشي. علاوه بر آن افراد تاب آور به‌طور عادي قادر به تفكر خلاقانه و منعطف درباره حل مشكلات می‌باشند و هر وقت نياز باشد از افراد ديگر كمك می‌گیرند و به ديگران هم در مواقع بحراني كمك می‌کنند. اين افراد داراي درجاتي از سلامتي و استقلال هستند. آن‌ها به توانایی‌هایشان براي تغيير محيط باور دارند (بوگار و هولس- کیلاکی[10]، 2006).

[1]Jackson, D., Firtko, A., & Edenborough, M

[2]Seligman, M. E

[3]Learned helplessness

[4]Shaw, A., Joseph, S., & Linley, P. A

[5]Bonanno, G. A

[6]Arehart, J

[7]Walsh, F

[8]Kruger, L., & Prinsloo, H

[9]Griffith, D

[10]Bogar, C. B. & Hulse-Killacky, D