دانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق آموزش ضمن خدمت در 26 صفحه در قالب word , قابل ویرایش ، آماده چاپ و پرینت جهت استفاده.

توضیحات کوتاه از متن:

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

تعریف آموزش ضمن خدَمت

انتقال دانستنی‌ها، اطلاعات و مهارت‌های مورد نیاز به فرد، به شرطی‌ که در او تغییر ایجاد کند.

تغییر دانسته‌های کارمندان، چگونگی انجام دادن کار آن‌ها، نگرش‌های‌ آنان نسبت به کار یا تعاملات آن‌ها با همکاران یا سرپرستان است.

آموزش ضمن خدمت مجموعه فعالیت‌های آموزشی، نیازسنجی و برنامه‌ریزی شده به منظور اصلاح و بالا بردن دانش، مهارت‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای اعضای سازمان برای انجام دادن وظایف محوله‌ی سازمانی است.

2-7-1 اهداف آموزش ضمن خدمت

برای آموزش های ضمن خدمت اهداف اولیه ای را به شرح زیر می توان ذکر کرد که البته جهت گیری های کلی آن نشان می دهد و بالطبع اهداف ویژه ی آن در سازمان های مختلف متفاوت خواهد بود:

1-افزایش توانایی حرفه ای و پرورش توانایی های بالقوه برای وظایف و کارهای روزمره

2-آماده کردن کارکنان برای تصدی وظایف و مسؤولیت های جدید

3-ارتقای سطح مهارت های شغلی کارکنان اداری و آموزشی

4-ایجاد رفتار مطلوب و متناسب با ارزش های پایدار جامعه

5-افزایش رضایت شغلی و بهبود روحیه کارکنان

6-ایجاد روحیه همکاری بین کارکنان برای تحقق بخشیدن به اهداف سازمان

7- ایجاد زمینه های استفاده از حداکثر منابع موجود انسانی به منظور دستیابی به اهداف و سیاست های سازمان

8-به هنگام سازی آموزش نیروی انسانی به منظور ارتقای سطح اطلاعاتشان و نیز زمینه های رشد و خلاقیت و نوآوری ها (فتحی واجارگاه،1387). نقش وزارت آموزش و پرورش تأمین آموزش معلمانی است که در طول آموزش ضمن خدمت نیاز دارند که هدف اساسی آموزش ضمن خدمت توانا ساختن افراد است تا در حرفه شان موفق شوند، حرف های بودن را گسترش دهند، خودشان را با تغییرات و موقعیت های جدید در حرفه شان وفق دهند و عملکردهای لازم را در مواجه شدن با احتیاجات دانش آموزان بهبود بخشند و این که برنامه های آموزش ضمن خدمت باید برای رسیدگی به تغییرات رفتاری و برنامه ای که کیفیت آموزش را در مدرسه بهبود می بخشد طراحی می شود (آیسگل آلتون و بیلگ گوک^[1]،2010)

2-7-2 ضرورت آموختن ضمن خدمت

ضرورت آموزش ضمن خدمت را می‌توان به شرح زیر بیان کرد:

1-وجود تغییرات در سیاست‌ها و برنامه‌ها و خط مشی‌های سازمان و لزوم‌ هماهنگ و متناسب‌ سازی افراد با آن.

2- لزوم کسب مهارت‌های شغلی برای اشتغال و قبول مسؤولیت در پست‌ها.

3- دگرگونی در نظام اجتماعی و لزوم هماهنگ ‌سازی نیروی‌ انسانی موجود با ارزش‌های مطلوب و مورد قبول.

4- ضرورت‌های معدود، بنا به مقتضیات مکان و زمان، مانند آموزش‌ تمام کارکنان.

2-7-3 فواید آموزش ضمن خدمت

1-دانش و مهارت‌های شغلی را در تمام رده‌های سازمانی بهبود می‌بخشد.

2- جوّ مناسبی برای رشد و ارتباط به وجود می‌آورد.

3- توانایی یادگیری را در فرد افزایش می‌دهد.

4- ترس از دست زدن به وظایف جدید را در فرد کاهش می‌دهد.

5- روحیه‌ی گروهی را بهبود می‌بخشد.

6- بالندگی سازمانی را گسترش می‌دهد.

از آن‌جا که نیروی انسانی مهم‌ترین رکن هر جامعه است، یکی از مهم‌ترین‌ و مؤثرترین راه‌هایی که می‌توان از طریق آن به آرمان‌های بلند جامعه و اهداف توسعه‌ی پایدار، جامه‌ی عمل پوشاند، آموزش و بهسازی منابع انسانی‌ است.

نقش آموزش و بهسازی در توسعه‌ی همه جانبه‌ی جامعه کاملا روشن‌ است. زیرا برای پیشرفت و حیات و پایداری و رشد هر جامعه، باید به‌ توسعه دست یافت و توسعه نیز باید از ابتدا به دست توانای معلمان، که‌ خود جزئی از نیروی انسانی، به شمار می‌آیند و کلید پرورش نیروی انسانی‌ آینده را در دست دارند، صورت گیرد (برهمت، 1385).

2-7-4 تاریخچه آموزش ضمن خدمت

آموزش ضمن خدمت: چشم انداز جهانی

آموزش ضمن خدمت در مفهوم سنتی، که به معنای انتقال مجموعه ای از مهارت ها و فنون به شکل استاد- شاگردی است، سابقه ای بسیار طولانی دارد (یونسکو^[2]، 1988). آن چه موجبات توجه بنیادی به آموزش ضمن خدمت به مفهوم جدید را ایجاد و تسهیل کرد، گسترده تغییر و تحولاتی بود که دستاوردهای مهمی بخصوص در قلمرو فناوری به همراه داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که توجه به نارسایی های آموزش ضمن خدمت سنتی و لزوم تجدید ساختار آموزش کارکنان امری است که عموماً با انقلاب صنعتی پا گرفته و پس از آن توسعه یافته است.

علاوه براین، انقلاب علمی و فنی که از اوایل قرن بیستم آغاز شد، تأثیر عظیمی بر تمام ابعاد زندگی اجتماعی گذاشت و تغییر و تحولات عمیقی را در زمینه اقتصاد، فناوری و علوم را به ارمغان آورد. این تغییر و تحولات نیازمند آن بود که آموزش و پرورش به معنای اََََََََََََََََََََََََعم، و آموزش نیروی انسانی به معنی اخص مورد تجدید نظر قرار گیرد. توسعه اقتصادی نیازمند کارگران آموزش دیده بود. با وجود این، آموزش و پرورش در این دوران به طور عمده معطوف به تحصیلات ابتدایی بوده است، زیرا قبل از این شرایط، به کارگرانی که دارای تحصیلات عالی باشند، نیاز اندکی وجود داشت و حتی مشاغل نیز پیچیدگی معاصر را نداشتند. معمولاً صنعتگران بر صنایع حکم فرما بودند و در ممالک توسعه یافته نیز این افراد رموز صنعتی را برای خود حفظ می کردند و آن چه در کوران تجربه آموخته بودند از نسلی به نسل دیگر منتقل می کردند (یونسکو، 1989) طبیعی است در چنین شرایطی تحصیلات رسمی ابتدایی برای ورود به مشاغل کافی بود و آموزش های ضمن خدمت نیز با ماهیت استادی – شاگردی می توانست افراد را با مهارت های مورد نیاز آشنا سازد.

در قرن نوزدهم عکس وضعیت حاضر اتفاق افتاد. دهه های بعد گواهی بودند بر تغییرات بنیادی کمی و کیفی. انقلاب علمی و فنی در تاریخ انسان با توجه به میزان اکتشافات و ابداعاتش بی سابقه بود. این امر تا بدان حد بود که نوآوری های فناوری دیروز در موزه اشیاء کهنه و منسوخ امروز به نمایش در می آمد (همان منبع).

صنعت خودکار شد و بر رایانه ها، رباط ها، بیوتکنولوژی و شیوه های جدید ذخیره انرژی مبتنی گشت بدین ترتیب در قرن بیستم حمل و نقل و ارتباطات بهبود یافت و علم و فناوری مبدل به یک مسأله بین المللی گردید، زیرا اگر کشفی در یکی از کشورها صورت می گرفت، به سرعت در سایر کشورها استفاده می شد.

تجدید ساختار اقتصادی که به وسیله انقلاب علمی و فنی ایجاد شده بود، به تحولات قابل ملاحظه ای در مشاغل، فنون و آموزش نیروی انسانی منتهی گردید. در 1960 تعداد افراد تحصیل کرده در شوروی 3545000 نفر بوده است است که در مشاغل مختلف مشغول به کار بوده اند، در 1970 در ایالات متحده آمریکا از هر هفت کارگر، یک نفر مدرک دانشگاهی داشته است و بدین ترتیب بتدریج دارا بودن تحصیلات عالی از مهم ترین مشخصه ها و شرایط اشتغال در مشاغل گوناگون ( در کشورهای چکسلواکی، فرانسه، آلمان ، ژاپن و سایر کشورهای توسعه یافته) گردید (هس، 1989).

تداوم روند استخدام کارگران و افراد ماهر (و دارای تحصیلات عالی) بتدریج استفاده از کارگر ماهر در بخش های مختلف اقتصادی را تقویت نمود و آموزش نیروهای انسانی در ضمن کار را ضروری گرداند. در ََاین امر آن بود که ابزارها و وسایل مورد استفاده در مشاغل مختلف به وسیله حود افراد و صنعتگران ساخته می شد. اما تولیدات جدید، دیگر ارتباطی به صنعتگری سنتی نداشت و به همین دلیل دیگر تجربه ای وجود نداشت که از نسلی به نسل دیگر منتقل شود. به این ترتیب آموزش نیروها جانشین آموزش خود به خودی و سنتی شد.

روند استفاده از نیروهای ماهر و تلاش برای به هنگام سازی آنان در زمینه هایی نظیر کشاورزی، آموزش و پرورش، خدمات پزشکی، فرهنگی، اداری و مانند آن به وجود آمد. در این جریان برخی از مشاغل سنتی و یدی به کلی از بین رفتند و برخی دیگر بسیار محدود شدند، اما نتیجه عبارت بود از این که آموزش خود به خودی مهارت ها و فنون جایگاه خود را به آموزش سازمان یافته قبل از خدمت و مهارت آموزی ضمن کار سپرد.

1-Aysegul Altun , Bilge Gok

[2]- UNESCO